nga Nemer Ibn El Barud
Vdes ne jete.
Ngjallem ne enderr.
Lotet qe qajne per ty
jane tamam lote nga ti.
Sa veshtire te harrosh se te harrova qe tani.
Sikur te mund te degjoje gjithe c’hesht une,
per heshtje do m’pergjeroheshe.
Resht se pezmatuari Zotin
e mos u hiq si engjell.
Jam miku yt, jo ena jote.
E keput a jo,
lulja vyshket gjithsesi.
Kepute pra!
Meso t’i therrasesh gjerat
ne emrin tend,
jo me emrin e tij.
Me dhe me t’miren tende;
me le te largohem nga ti.
Po sikur toka t’mos qe
vec pasqyra ku reflektohet
gjithe c’ndodh ne qiell?
Eshte e pafalshme te biesh gjithnje
te i njejti gur, po ndodh
qe s’na kane vene gur tjeter.
Te dua prane qe te t’mos harroj.
Te dua larg qe te t’mos harroj.
Shqiperoi: Aida Dizdari, 2017
